گروه آموزش معارف اسلامی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران
چکیده
محمد احمد بن عبدالله؛ معروف به مهدی سودانی در سال 1881م، با ارسال نامههایی برای اعیان و روسای قبایل سودان، دعوی مهدویت کرد و بعنوان رهبر نهضت مهدیون مطرح شد. جنبش وی با تعالیم تصوف و طریقتهای صوفیانه با گرایشهای سیاسی و اجتماعی همراه بود. وی با تکیه بر ویژگیهای شخصی بعنوان، رهبری مذهبی و مبارزی سیاسی سبب تغییر ارزشهای پیروان و همگرایی آنان با خود شد و توانست با بهرهگیری از؛ سخنرانیهای آتشین، وعدههای آزادی به توده مردم و امید به آیندهای بهتر زمینه اعلام مهدویت در سودان را فراهم کند. مسئله اصلی این پژوهش تبیین شخصیت سودانی، در قالب نظریه کاریزماتیک ماکس وبر است. افزون بر ویژگیهای شخصیتی وی، بحران یا شرایط اجتماعی و سیاسی سودان نیز میتوانسته زمینهساز ظهور رهبری کاریزماتیک با ایدئولوژی مهدویت باشد. یافتههای این پژوهش بیانگر آن است که سودانی با تمام ویژگیهای فردی با انجام برخی اقدامات و با توجه به جریان مهدویت و طرح گفتمان جدید برای حل بحرانهای سیاسی و اجتماعی موجود در جامعه و در نهایت انتخاب خلفا و جانشینان پس از خود، میتواند بعنوان رهبر کاریزماتیک در شکلگیری جنبش مهدیون، مطرح شود. روش تحقیق در این پژوهش با توجه به رویکرد جامعهشناختی آن، در چارچوب نظریه کاریزما توصیفی و تحلیلی، متکی بر منابع دست اول تاریخی و دادههای کتابخانهای است.