An analysis of the presence and activity of European physicians in Qajar Iran based on the concept of the Simmel stranger

Volume 13, Issue 1
September 2022
Pages 47-80

Document Type : Original Research

Author

Assistant Professor

Abstract
One of the important issues of the Qajar period was the arrival of a large number of European physicians in the geographical area of Iran and their treatment activities. Due to being strangers, these physicians were not very familiar with the social conditions and relations prevailing in this space and could not establish a proper connection with the host society. In this study, based on the main sources of Qajar history and descriptive-analytical method based on historical sociology, the socio-cultural interactions of European physicians with the host society are analyzed based on the concept of "stranger" invented by Georg Simmel. The questions of this research are: How were the mental and practical actions of European physicians in the host social space? What has been the reaction of the host community to them? What effects have stranger-host interactions had on the professional performance of these physicians in the health and treatment process of Iranian society? The findings of this study indicate that European physicians due to their actions due to being strangers to the host social space such as neutrality, having a clear accent and transparency; Freedom from any restrictions, prejudices and prejudices; Disregard for the social, political, etc. categorizations, which often lay in their objectivism, failed to establish the necessary convergence with some of the actors of the host society (the group of traditional sages). Instead, the sages looked at these doctors as strangers and did not accept them into their group for a short time. But another part of the host community, ie patients, has accepted them and as a result, the impact that these doctors have had on the treatment process of Iranian patients has been a positive trend.

Keywords

Subjects
آلمانی، هانری. رنه.د(۱۳۷۸)، از خراسان تا بختیاری، ترجمه غلامرضا سمیعی، ج۲، تهران: طاوس.
اعتمادالسلطنه، محمدحسن خان(۱۳۸۹)، روزنامه خاطرات اعتماد‌السلطنه، مقدمه و فهارس از ایرج افشار، چاپ هفتم، تهران: امیرکبیر.
امین‌لشکر، میرزا قهرمان(۱۳۷۸)، خاطرات امین‌لشکر، به‌کوشش ایرج افشار و محمد رسول دریاگشت، تهران: اساطیر.
اوبن، اوژن(۱۳۹۱)، ایران امروز، ترجمه و حواشی و توضیحات از علی اصغر سعیدی، تهران: علمی.
اورسل، ارنست(۱۳۵۳)، سفرنامه اورسل، ترجمه علی‌اصغر سعیدی، افست، بی‌جا: بی‌نا.
اولیویه، جی. بی(۱۳۷۱)، سفرنامه اولیویه، ترجمه محمدطاهرمیرزا، تصحیح و حواشی از غلامرضا ورهرام، تهران: اطلاعات.
برجسته، سحر و همکاران(۱۳۹۳)، سلامت، بهداشت و زیبایی در عصر قاجار، ترجمه مسعود کثیری، تهران: امیرکبیر.
بروگش، هینریش(۱۳۷۴)، در سرزمین آفتاب، ترجمه محمد جلیلوند، تهران: نشر مرکز.
-----------(۱۳۶۸)، سفری به دربار سلطان صاحبقران، ترجمه مهندس کردبچه، چاپ دوم، تهران: اطلاعات.
بنجامین، اس. جی. دبلیو(۱۳۶۳)، ایران و ایرانیان، ترجمه محمد حسین کردبچه، تهران: جاویدان.
بیشوپ، ایزابلا(۱۳۷۵)، از بیستون تا زردکوه بختیاری، ترجمه مهراب امیری، تهران: سهند و آنزان.
پولاک، یاکوب ادوارد(۱۳۶۸)، سفرنامه پولاک ، ترجمه کیکاووس جهانداری، چاپ دوم، تهران: خوارزمی.
توفیق، ابراهیم؛ خراسانی، امیر(۱۳۹۳)،«دو سودایی فضا در زیمل»، فصلنامه مطالعات جامعه‌شناختی، دوره۲۱، شماره۲(پائیز و زمستان)، صص:۳۰-۹.
حاجیان‌پور، حمید؛ حکیمی‌پور، اکبر(۱۳۹۵)، «عوامل و موانع موثر بر حضور پزشکان اروپایی در جامعه ایران عصر قاجار»، پژوهش‌های علوم تاریخی، دوره ۸، شماره ۱(بهار و تابستان)، صص: ۳۳-۱۵.
دیولافوا، ژن(۱۳۷۸)، سفرنامه مادام دیولافوا، ترجمه فره‌وشی(مترجم همایون سابق)، تهران: قصه‌پرداز.
رایت، سر دنیس(۱۳۶۴)، انگلیسی‌ها در میان ایرانیان، ترجمه اسکندر دلدم، تهران: نهال.
رایس،کلارا. کولیور(۱۳۸۳)، زنان ایرانی و راه و رسم زندگی آنان، ترجمه اسدالله آزاد، تهران:کتابدار.
ریچاردز، فرد(۱۳۷۹)، سفرنامه فرد ریچاردز، ترجمه مهین‌دخت صبا، چاپ دوم، تهران: علمی و فرهنگی.
زیمل، گئورک(۱۳۸۷)، مقالاتی درباره تفسیر در علم اجتماعی، ترجمه شهناز مسمّی‌پرست، چاپ دوم، تهران: شرکت سهامی انتشار.
شیل، ماری(۱۳۶۲)، خاطرات لیدی شیل، ترجمه حسین ابوترابیان، تهران، نشر نو.
عین‌السلطنه، قهرمان‌میرزا(۱۳۷۶)، روزنامه خاطرات عین‌السلطنه، به‌کوشش مسعود سالور و ایرج افشار، ج۱، تهران: اساطیر.
فریزبی، دیوید(۱۳۸۶)، گئورک زیمل، ترجمه شهناز مسمّی‌پرست، تهران: ققنوس.
فلور، ویلم(۱۳۸۶)، سلامت مردم در ایران قاجار،ترجمه ایرج نبی‌پور، بوشهر: مرکز پژوهش‌های سلامت خلیج فارس.
فوربز لیث، فرانسیس(۱۳۶۶)، کیش مات(خاطرات مباشر انگلیسی سردار اکرم)، ترجمه حسین ابوترابیان، تهران: اطلاعات.
فووریه، ژوآنس(۱۳۸۹)، سه سال در دربار ایران، ترجمه عباس اقبال آشتیانی، چاپ دوم، تهران: دنیای کتاب.
کارلاسرنا، پارمه(۱۳۶۳)، مردم و دیدنی های ایران، ترجمه غلامرضا سمیعی، تهران: نشر نو.
کرزن، جورج ناتانیل(۱۳۸۰)، ایران و قضیه ایران، ترجمه غلامعلی وحید مازندرانی، ج۱، چاپ پنجم، تهران: علمی و فرهنگی.
کریمی، زینب؛ ندیم، مصطفی؛ بینشی‌فر، فاطمه(۱۳۹۸)، «بررسی نقش فرانسه در تاریخ پزشکی و خدمات درمانی دوره قاجار»، فصلنامه تاریخ پزشکی، دوره۱۲، صص: ۴۸۵-۴۶۳.
کوزر، لوئیس؛ روزنبرگ، برنارد(۱۳۸۳)، نظریه‌های بنیادی جامعه‌شناختی، ترجمه فرهنگ ارشاد، چاپ دوم، تهران: نشر نی.
مستوفی، عبدالله(۱۳۸۴)، زندگانی من یا تاریخ اجتماعی و اداری دوره قاجاریه،ج۱، چاپ پنجم، تهران: زوار.
موریه، جیمز(۱۳۸۶)، سفرنامه جیمز موریه(سفر دوم)، ترجمه ابوالقاسم سرّی، تهران: توس.
مولن، آن ماری(۱۳۹۳)، پزشک پادشاهان، ترجمه و توضیحات علی‌اصغر سعیدی، تهران: علم.
نظام‌السلطنه مافی، حسین‌قلی‌خان(۱۳۸۶)، خاطرات و اسناد حسین‌قلی‌خان نظام‌السلطنه مافی، به‌کوشش معصومه مافی و منصوره اتحادیه(نظام مافی)، ج۱، تهران: نشر تاریخ ایران.
واندنبرگ، فردریک(۱۳۸۶)، جامعه‌شناسی جرج زیمل، ترجمه عبدالحسین نیک‌گهر، تهران: توتیا.
ویشارد، جان(۱۳۶۳)، بیست سال در ایران، ترجمه علی پیرنیا، تهران: نوین.
ویلز(۱۳۶۸)، ایران در یک قرن پیش، ترجمه غلامحسین قراگوزلو، تهران: اقبال.
ویلسون، آرنولد تالبوت(۱۳۹۴)، سفرنامه ویلسون در جنوب غربی ایران، ترجمه و حواشی از علی‌محمد ساکی، خرم‌آباد: شاپورخواست.
هاردینگ، سر آرتور(۱۳۷۰)، خاطرات سیاسی سر آرتور هاردینگ، ترجمه جواد شیخ‌الاسلامی، تهران: کیهان.
هدایت(مخبرالسلطنه)، مهدی‌قلی(۱۳۷۵)، خاطرات و خطرات، چاپ چهارم، تهران: زوار.
منابع انگلیسی
Kolinko, Marina(2020),”Topology of the Other: Boundaries as a Means of Space Cosmisation”,Philosophy and Cosmology,Vol.24,pp.99-112.
Marotta, Vince(2012),”Georg Simmel, the Stranger and the Sociology of knowledge”,Journal of Intercultural Studies,Vol.33,No.6, December,pp.675-689.
McLEMORE, S, DALE(1970), “Simmel’s “stranger”: A Critique of the Concept”,The Pacific Sociological Review, university of California Press,Vol.13,No.2(spring),pp:86-94.
Rogers,Everett.M(1999),”Georg Simmel’s concept of the stranger and Intercultural Communication Research”,communication Theory,Vol.9,No.1,February,pp:58-74.
Simmel,Georg(1950),”The Stranger”,Social Theory:The Multicultural and Classic Readings,Vol.4,new York,Free Press,pp.402-408.