جستجو در:
دوره 13، شماره 2 - ( 1400 )
جلد 13 شماره 2 صفحات 384-347 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mohammadzadeh M, Sadeghpour M, Ghadimi gheidari A. Analysis of Sadiqi Beg Afshar’s Function in Safavid Art Field Based on the Reciprocal Relationship Between Habitus and Field. JHS 2022; 13 (2) :347-384
URL: http://jhs.modares.ac.ir/article-25-54738-fa.html
URL: http://jhs.modares.ac.ir/article-25-54738-fa.html
محمدزاده مهدی، صادق پور میثم، قدیمی قیداری عباس. تحلیل عملکرد صادقی‌بیگ افشار در میدان هنر صفوی
براساس رابطۀ دوسویۀ منش و میدان (نیمۀ دوم سدۀ دهم هجری). جامعه‌شناسی تاریخی. 1400; 13 (2) :347-384
1- استاد دانشکدۀ هنرهای صناعی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز ، m.mohammadzadeh@tabriziau.ac.ir
2- دانشگاه هنر اسلامی تبریز
3- دانشیار گروه تاریخ، دانشگاه تبریز
2- دانشگاه هنر اسلامی تبریز
3- دانشیار گروه تاریخ، دانشگاه تبریز
چکیده: (2460 مشاهده)
در نیمۀ دوم سدۀ دهم هجری/شانزدهم میلادی، با رویگردانی شاه تهماسب صفوی از میدان هنر، حمایت درباری از هنر و هنرمندان به حداقل خود رسید و حوادث سیاسیِ پس از مرگ شاه تهماسب نیز بر پیچیده گی اوضاع افزود. شرایط پیش آمده صادقی بیگ افشار، نقاش، شاعر و کتابدار کتابخانۀ سلطنتی صفویان را وادار کرد تا به فراخور روابط جدید حاکم بر میدان فرهنگ، استراتژی مناسبی را درپیش گیرد. این استراتژی روی آوردن به منش شخصی و اتّکا به فردیت خویش بود. پژوهش حاضر ضمن توجه به زمینۀ تاریخی و تحولات اجتماعی مؤثر در هنر صفوی نیمۀ دوم سدۀ دهم/شانزدهم، به مناسبات مابین کنشگرانِ عرصۀ فرهنگ، انگیزه های احتمالیِ شخصیِ هنرمند، و یا تأثیر روابط مذکور در عملکرد نهاییِ وی تأکید داشته است. هدف اصلی، شناخت رابطۀ میان عملکرد هنرمند (در اینجا صادقی بیگ) و نیروهای مؤثر در صحنۀ هنر نیمۀ دوم سدۀ دهم/شانزدهم است. درنتیجه، عملکرد خاص هنرمند در رابطه با گفتمان حاکم بررسی و بازشناسی شده است. برای تقویت مفاهیم مذکور به عملکرد هنرمندانِ هم عصر صادقی چون آقارضا و علیرضا عباسی نیز مختصراً پرداخته شده است. برای یافتن این رابطه و ترسیم مختصات آن، منابع و اسناد تاریخیِ درجه اول تحلیل و تفسیر شده اند. لذا ماهیت این پژوهش کیفی و تاریخی است و با روش توصیفی ـ تبیینی، به تحلیل عملکرد ویژه و نمادین صادقی بیگ در جریان تغییرات اجتماعی و سیاسی آن دوران پرداخته است. رویکرد تحلیلی مورد استفاده در تفسیر متن ها، گزارش ها و عملکردها در این مقاله مبحث جامعه شناسی رابطه گرایانۀ پییر بوردیو است. این رویکرد سبب شد تا دریابیم روابط موجود در میدان هنر و فرهنگ صفوی در نیمۀ دوم سدۀ دهم/ شانزدهم به گونه ای بود که کنشگران حاضر در آن را وادار میکرد تا براساس منش (عادت وارۀ) شخصیشان و میزان سرمایۀ نمادینی که در اختیار داشتند، دست به انتخاب استراتژی مناسب با مقتضیات میدان بزنند و در این راستا از قوانین حاکم بر میدان سیاست و قدرت نیز تبعیت می کردند.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |