1- استادیار، گروه جامعهشناسی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
2- دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه جامعهشناسی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
چکیده: (10987 مشاهده)
در این مقاله میزان مشارکت انتخاباتی در ده دوره انتخابات ریاستجمهوری ایران از سال 1358-1388 مورد تحلیل قرار گرفته است. موضوع مقاله آن است که میزان مشارکت انتخاباتی در انتخابات ریاستجمهوری ایران براساس دورههای انتخاباتی دارای تفاوتپذیری پرابلماتیک بوده و تغییرات آن تابع الگوی منظمی نیست. پس از اثبات موضوع و برای پاسخ به این موضوع، بنیان نظری مقاله بر نظریه نظام سیاسی دموکراتیک استوار شد. پس از برقراری رابطهای منطقی و منظم میان موضوع و نظریه، با الهام از نظریه، یک دستگاه نظری متناسب با مسئله تحقیق فرمولبندی شد. در سطح نظری استدلال شد که میان میزان مشارکت انتخاباتی و رقابت حزبی رابطه وجود دارد، بهگونهای که هرچه بر میزان رقابت حزبی افزوده شود، میزان مشارکت انتخاباتی نیز افزایش مییابد. این استدلال با روش تحلیل رگرسیون مورد داوری تجربی قرار گرفت. شواهد موجود دلالت بر آن دارند که میان مشارکت انتخاباتی و رقابت حزبی به میزان 45% همتغییری وجود دارد.
نوع مقاله:
مقاله مستقل |
موضوع مقاله:
علوم اجتماعی انتشار: 1395/7/1