دوره 12، شماره 2 - ( 1399 )
جلد 12 شماره 2 صفحات 242-205 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- دانشیار گروه تاریخ دانشگاه شهید باهنر کرمان ، jamshidroosta@yahoo.com
2- کارشناس ارشد گروه تاریخ ایران اسلامی دانشگاه شهیدباهنر کرمان
2- کارشناس ارشد گروه تاریخ ایران اسلامی دانشگاه شهیدباهنر کرمان
چکیده: (2255 مشاهده)
چکیده
تاریخ کودکان از عرصه‌های مغفول مطالعات تاریخی در ایران است. هرچند مورخان تاریخ اجتماعی و فرهنگی ایران، به جنبه‌هایی از زندگی کودکان عهد قاجار، مانند آموزش کودکان پرداخته‌اند، اما بخش عمده‌ای از حیات این گروه در حاشیۀ تاریخ‌نگاری ایران قرار گرفته و بررسی نشده است. از این رو، مقالۀ حاضر به بررسی بخشی از حیات کودکان (آموزش آنها) در عهد قاجار می‌پردازد. با توجه به قلمرو وسیع موضوع و کمبود داده دربارۀ کودکان در متون تاریخیِ رسمی، عمومی و دودمانیِ عهد قاجار از یک سو و نیز بازتاب جنبه‌های گوناگون زندگی کودکان در سفرنامه‌های فرنگیان عصر قاجار از سوی دیگر، موضوع حاضر، با تکیه بر سفرنامه های فرنگیان عهد قاجار بررسی شده است. یافته های پژوهش نشان میدهد که آموزش کودکان، شامل آموزش مکتب‌خانه‌ای، آموزش ابتدایی و آموزش متوسطه بوده است و از نظر تعلیم و تربیت و امکانات آموزشی بیشتر کودکان در وضعیت خوبی به سر نمی‌بردند و آموزش آنها بسیار ساده و ابتدایی بوده است، اما به تدریج وضعیت بهتری یافت. روش پژوهش در این مقاله، تاریخی با رویکرد توصیفی ـ تحلیلی و روش گردآوری داده ها کتابخانه ای است.
تاریخ کودکان از عرصه‌های مغفول مطالعات تاریخی در ایران است. هرچند مورخان تاریخ اجتماعی و فرهنگی ایران، به جنبه‌هایی از زندگی کودکان عهد قاجار، مانند آموزش کودکان پرداخته‌اند، اما بخش عمده‌ای از حیات این گروه در حاشیۀ تاریخ‌نگاری ایران قرار گرفته و بررسی نشده است. از این رو، مقالۀ حاضر به بررسی بخشی از حیات کودکان (آموزش آنها) در عهد قاجار می‌پردازد. با توجه به قلمرو وسیع موضوع و کمبود داده دربارۀ کودکان در متون تاریخیِ رسمی، عمومی و دودمانیِ عهد قاجار از یک سو و نیز بازتاب جنبه‌های گوناگون زندگی کودکان در سفرنامه‌های فرنگیان عصر قاجار از سوی دیگر، موضوع حاضر، با تکیه بر سفرنامه های فرنگیان عهد قاجار بررسی شده است. یافته های پژوهش نشان میدهد که آموزش کودکان، شامل آموزش مکتب‌خانه‌ای، آموزش ابتدایی و آموزش متوسطه بوده است و از نظر تعلیم و تربیت و امکانات آموزشی بیشتر کودکان در وضعیت خوبی به سر نمی‌بردند و آموزش آنها بسیار ساده و ابتدایی بوده است، اما به تدریج وضعیت بهتری یافت. روش پژوهش در این مقاله، تاریخی با رویکرد توصیفی ـ تحلیلی و روش گردآوری داده ها کتابخانه ای است.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |