مطالعه تطبیقی نشانه های تغییر خواهی در نقاشی های کمال الملک و ژاک لویی داوید* ( براساس نظریه میدان پی یر بوردیو)

پی­یـر بوردیو جامعه‌شناس فـرانسوی معتقد است، سلیقه­ها، قضاوت­ها و استعدادهای افراد اموری اجتماعی هستند که در نتیجه فرایند اجتماعی شدن شخص در طول زندگی کسب می­شوند. او سلیقه هنرمند را مخلوق ذوق حاکم بر جامعه، یعنی سلیقه طبقه دارای سرمایه­های فرهنگی، اجتماعی و نمادین می­داند. این مقاله با هدف بررسی مقایسه­ای نشانه­های تغییر­خواهی در آثار کمال­الملک و ژاک­لویی­داوید، براساس نظرات بوردیو نگارش شده­است. هر یک از این دو نقاش در نقاط عطف تاریخ کشور خود به خلق اثر پرداخته­اند. در این پژوهش تلاش شده­است با روش توصیفی – تحلیلی و تاریخی علاوه بر یافتن علت گزینش سبک مخصوص هر یک از این دو نقاش، چرایی وجود یا عدم وجود نشانه­های تغییر­خواهی در آثار داوید و کمال­الملک با استفاده از نظرات بوردیو تبیین شود. یافته­های پژوهش نشان می­دهد، انتخاب سبک­های طبیعت­گرا و نئوکلاسیک توسط این دو هنرمند تحت تاثیر نظام آموزشی، سرمایه­های فرهنگی و موضع این دو در ارتباط با میدان قدرت صورت گرفته­است. در ارتباط با نشانه­های تغییر­خواهی نیز، با توجه به قرار گرفتن کمال­الملک در دسته هنرمندان مستقل میدان تولید نقاشی، نمی­توان نشانی از تغییر­خواهی را در آثار او دید؛ در حالی که در آثار داوید، به دلیل قرار­گیری وی در موضع وابسته به مخالفین طبقه حاکم، نشان تغییر­خواهی را می­توان مشاهده کرد.