جستجو در:
آماده انتشار
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- دکتری تاریخ - مطالعات ایران بعد از اسلام و دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه خلیج فارس بوشهر ، ghanbaryzeynab@yahoo.com
2- دانشیار گروه تاریخ دانشگاه خلیج فارس بوشهر
3- استادیار گروه تاریخ دانشگاه خلیج فارس بوشهر
2- دانشیار گروه تاریخ دانشگاه خلیج فارس بوشهر
3- استادیار گروه تاریخ دانشگاه خلیج فارس بوشهر
چکیده: (223 مشاهده)
در آغاز دهه چهل بوشهر فرمانداری کل بنادر و جزایر خلیج‌فارس بود که ازلحاظ سیاسی تحت تابعیت استان فارس قرار داشت. بنادر و جزایر خلیج‌فارس و نواحی پس‌کرانه‌ای آن در دوره‌های گذشته به دلیل شرایط سیاسی و اجتماعی و همچنین وضعیت اقلیمی آن همیشه دارای جمعیت محدود و از تراکم جمعیتی پایینی برخوردار بود. درگذشته هر زمان اوضاع سیاسی کشور آرام و توجه دولت به بنادر و جزایر بیشتر می‌شد، رونق اقتصادی و تجاری باعث جذب جمعیت و رشد شهرنشینی در این نواحی بود و به محض ناامن شدن اوضاع، جمعیت نیز پراکنده می‌شد. در آغاز دهه چهل شمسی با اجرای اصلاحات ارضی شرایطی فراهم شد که جمعیت روستایی نیز امکان تحرک و مهاجرت بیشتری یافت. در این پژوهش سعی بر آن است تا شرایطی که موجب تسریع روند مهاجرتهای روستایی در فرمانداری کل در دهۀ چهل و پنجاه شد، بررسی شود. روش پژوهش حاضر توصیفی- تحلیلی با تکیه بر اسناد و منابع تاریخی است. طبق یافتههای پژوهش در سالهای دهه چهل و پنجاه این منطقه با مهاجرتهای گستردهای روبه رو شد. علاوه بر اجرای اصلاحات ارضی که بخش عمدهای از نیروی کار در مناطق روستایی را آزاد کرد و این نیروی اضافی برای پیدا کردن کار راهی شهر شدند، شرایط اقلیمی و جوی منطقه و محرومیت بیش از حد مناطق روستایی نیز از دلایل عمده گسترش مهاجرتهای روستایی در فرمانداریکل بنادر و جزایر بود. این منطقه که در سالهای قبل از دهه چهل دارای کمترین میزان شهرنشینی در کشور بود، در سالهای بعدازآن با رشد شهرنشینی بالایی مواجه شد.
واژه‌های کلیدی: فرمانداری کل بنادر و جزایر خلیج‌فارس، مهاجرتهای روستایی، اصلاحات ارضی، خشک‌سالی، رشد شهرنشینی
نوع مقاله: پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
تاریخ
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |