جستجو در:
دوره 11، شماره 1 - ( 1398 )
جلد 11 شماره 1 صفحات 132-105 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Saei A, Hassanpour droudgar Z, Bastani S. An Analysis of Social Status of Political Elites: A Case Study of Seventh to Tenth Cabinet Members. JHS 2019; 11 (1) :105-132
URL: http://jhs.modares.ac.ir/article-25-29625-fa.html
URL: http://jhs.modares.ac.ir/article-25-29625-fa.html
ساعی علی، حسن پور درودگر زینب، باستانی سوسن. تحلیل پایگاه اجتماعی نخبگان قدرت سیاسی:
مطالعۀ موردی اعضای هیئت دولت‌های هفتم تا دهم. جامعه‌شناسی تاریخی. 1398; 11 (1) :105-132
1- دانشیار گروه جامعه شناسی دانشگاه تربیت مدرس ، saeia@modares.ac.ir
2- دانشجوی دکتری دانشگاه تربیت مدرس
3- استاد گروه جامعه شناسی دانشگاه الزهرا
2- دانشجوی دکتری دانشگاه تربیت مدرس
3- استاد گروه جامعه شناسی دانشگاه الزهرا
چکیده: (7894 مشاهده)
موضوع این پژوهش، تحلیل پایگاه اجتماعی نخبگان قدرت سیاسی در دولت هفتم تا دهم است. دستگاه نظری این پژوهش بر تئوری مارکس و بر رویکرد وبری در تحلیل پایگاه اجتماعی استوار است. روش تحقیق، تحلیل تطبیقی-توصیفی با استفاده از داده های اسنادی است. واحد مشاهده در این مطالعه اعضای کابینۀ دولت های هفتم تا دهم است. تعداد آن‌ها 168 نفر بوده و از رؤسای جمهور، وزیران، معاونان و رؤسای دفتر رئیس جمهور تشکیل شده است. یافته ها نشان می دهد که95.8 درصد اعضای دولت مرد بوده اند. میانگین سنی اعضای دولت 48 سال بوده است. خاستگاه سکونتی 86.2 درصد اعضای دولت شهری است. تهران با 20.2 درصد، اصفهان با 13.1 درصد و یزد با 11 درصد در کل دولت ها بیشترین سهم از توزیع استانی اعضای دولت را داشته اند. به لحاظ پایگاه اکتسابی، 49.7 درصد اعضای دولت ها دارای تحصیلات دکتری و 29.9 درصد تحصیلات فوق لیسانس داشته اند. داده ها همچنین نشان می دهد اعضای دولت تجربۀ حضور در سطوح عالیِ مدیریت کشور را در پیشینۀ شغلی خود داشته اند. بر اساس داده ها، قشر دانشگاهی با 29.8 درصد، نظامی با 25 درصد و روحانی با 18.5 درصد در کابینه حضور داشته اند..
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |