دوره 11، شماره 2 - ( 1398 )                   جلد 11 شماره 2 صفحات 174-147 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Soleymanzadeh A, Khaje Hasani B. The static Sociology of the medes community on the basis of the Toynbee's civilization theory. JHS 2020; 11 (2) :147-174
URL: http://jhs.modares.ac.ir/article-25-22773-fa.html
سلیمانزاده علیرضا، خواجه حسنی رابری بتول. بررسی حالت ایستایی در دوران پیش از تاریخ سرزمین ما(بر بنیاد نظریه تمدنی توینبی و تطبیق با شواهد باستانی). جامعه‌شناسی تاریخی. 1398; 11 (2) :147-174

URL: http://jhs.modares.ac.ir/article-25-22773-fa.html


1- عضو هیئت علمی دانشگاه سیستان و بلوچستان ، soleymanzadeh70@gmail.com
2- دانشگاه سیستان و بلوچستان
چکیده:   (51831 مشاهده)
در تفکر توینبی (۱۸۸۹-۱۹۷5)، دوران ایستایی جامعه را می­ توان دوره نا پویایی، سکون و بی‌تحرکی دانست. اعضای چنین جامعه­ای پاسخی در برابر چالش­های پیش رو نداشته، حالتی منفعل به خود گرفته و تسلیم شرایط موجود می­ شوند. به عبارتی، جامعه ایستایی همچون ماد، جامعه‌ای است که در حالت کلی تا حدودی فاقد مکانیسم‌های اساسی دگرگون بخش بوده و نوعی راکد بودن و بی­ حرکتی از شاخصه ­های آن تلقی می ­شود. طبق چنین نظریه­ای، پیدایش تمدن در ایران باستان نتیجه­ یک انقلاب و همچنین حرکت جامعه از گذشته­ ای ایستا به‌سوی آینده­ای پویا تلقی می ­شود. درهرحال، این مقاله با استفاده از روش تحقیق تاریخی در پی این هدف است که مشخصه‌های جامعه ماد را پیش از مرحله پویایی با استناد به شواهد موجود موردبررسی قرار داده و تحلیل نماید. رهاورد این پژوهش نشان دادن چگونگی تطبیق یا احتمالاً عدم تطبیق نظریات تمدنی توینبی با بخشی از تاریخ ایران باستان است. درعین‌حال، تجزیه‌وتحلیل مشخصات کلی جامعه ایستای ماد با استناد بر حقایق و شواهد تاریخی و این‌که هرگز جامعه‌ای همچون ماد به‌رغم ایستایی به‌طور مطلق فاقد دگرگونی درونی نبوده، از دیگر دستاوردهای پژوهش حاضر است.
 
متن کامل [PDF 1294 kb]   (1744 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: تاریخ
انتشار: 1398/12/22

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.