دوره 4، شماره 2 - ( 1391 )                   جلد 4 شماره 2 صفحات 45-1 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Solimani Gharegol H, soleymani gharegol H. The Role of Late Qajar Period Intellectuals in the Formation of the First Modern State in Iran. JHS 2012; 4 (2) :1-45
URL: http://jhs.modares.ac.ir/article-25-10664-fa.html
فاضلی نعمت‌الله، سلیمانی قره گل هادی. نقش روشنفکران اواخر دورۀ قاجار در شکل‌گیری نخستین دولت مدرن در ایران. جامعه‌شناسی تاریخی. 1391; 4 (2) :1-45

URL: http://jhs.modares.ac.ir/article-25-10664-fa.html


1- استادیار جامعه‌شناسی، دانشگاه علامه طباطبایی
2- کارشناس دفتر مطالعات فرهنگی، مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی
چکیده:   (12068 مشاهده)
نوشتار پیش رو برآمده از پژوهشیدرباره دوره انتقال قدرت ازسلسله قاجار به دولت مدرن پهلوی است. این پژوهش برخلاف رویکردهای مبتنی بر تاریخ سنتی،با تکیه بر تحلیل گفتمان فوکویی و ادبیات پسااستعماری، خوانشی دیگرگون از شکل گیری نخستین دولت مدرن در ایران به دست می دهد. مقاله نشان می دهد شکل گیری نخستین دولت مدرن در ایران تجسّد عینی و راهبردی گفتمان تجدّد آمرانه است. این متن در واکاویصورت بندیتجدّد آمرانه،اعمالِ گفتمانی شکل دهنده مقولات مقوّم صورت بندیگفتمان تجدّد آمرانه را شناسایی کرده و به تحلیل گفتمانِ انتقادینشریه های دوره انتقال قدرت از قاجار به پهلوی- کاوه، ایرانشهر، نامه فرنگستان، آینده و مرد آزاد- پرداخته است. مقولات برآمده از این تحلیل گفتمان شامل مفاهیم اساسی «تلقی از خود و دیگری، پرسش از انحطاط و عقب ماندگی»، «اخذ تمدن از غرب»، «جدایی دین از سیاست و عرصه عمومی»، «نخبه گرایی»، «ضرورت دولت مقتدر و آمر» و «ناسیونالیسم» است. روشنفکران دوره انتقال قدرت به مثابه گروه هایمرجع گفتمان تجدّد آمرانه و نیز اثرگذارترین گروه استراتژیک این دوره در شکل گیری نهادی و گفتمانی نخستین دولت مدرن در ایران نقش برجسته ای داشته اند که تمرکز این متن واکاویتأثیر گفتمانی آن هاست.  
متن کامل [PDF 426 kb]   (8307 دریافت)    
نوع مقاله: مقاله مستقل | موضوع مقاله: علوم اجتماعی|تاریخ
انتشار: 1392/2/9

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.