دوره 5، شماره 2 - ( 1392 )                   جلد 5 شماره 2 صفحات 169-145 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

SabziDoabi M, Hejebri Noubari A R, i Nadoushan F, Mousavi Kouhpar M. A Study of the Settlement Pattern in Khaveh Plain, During Parthian Period. JHS 2014; 5 (2) :145-169
URL: http://jhs.modares.ac.ir/article-25-4002-fa.html
سبزی دوآبی موسی، هژبری نوبری علیرضا، خادمی ندوشن فرهنگ، موسوی کوهپر سیدمهدی. بررسی و تحلیل الگوی استقراری دشت خاوه در دوره اشکانی. جامعه‌شناسی تاریخی. 1392; 5 (2) :145-169

URL: http://jhs.modares.ac.ir/article-25-4002-fa.html


1- دانشجوی دکتری باستان‌شناسی، دانشگاه تربیت مدرس
2- . استاد گروه باستان‌شناسی، دانشگاه تربیت مدرس
3- دانشیار گروه باستان‌شناسی، دانشگاه تربیت مدرس
4- استادیار گروه باستان‌شناسی، دانشگاه تربیت مدرس
چکیده:   (11138 مشاهده)
دشت خاوه در شهرستان دلفان (نورآباد) یکی از دشت های مهم زاگرس مرکزی است که در منطقه پشتکوه شرقی و در بین کوه های گرین و سفید کوه واقع شده است. در این دشت، 36 محوطه باستانی شناسایی شده که قدیم ترین آن ها مربوط به دوره نوسنگی بی سفال و جدیدترین آن ها مربوط به قرن های متأخر دورۀ اسلامی است. از این تعداد، بیست محوطه دارای بقایای دوره اشکانی بوده اند. مباحث مورد توجه در این مقاله اغلب براساس فعالیت هایی است که طی سال های 1388- 1389 در این دشت به منظور ثبت و تعیین حریم آثار باستانی و در سال 1390 به دلیل شناسایی و تحلیل الگوهای استقراری دوره اشکانی صورت گرفته است. درک و دریافت کلی الگوی استقراری این منطقه در دوره اشکانی از نتایج این پژوهش است که تغییرات جمعیتی یا تغییر الگوی پراکنش استقرارها را نسبت به دوره های قبل نشان می دهد. همچنین، مشخص شد که بیشتر استقرارهای منطقه روستاهای کوچک یا استقرارهای موقت بوده اند و شواهدی از مراکز شهری شناسایی نشد. در این مقاله، به مطالعه محوطه ها و تفسیر الگوهای استقرار دوره اشکانی در این دشت می پردازیم.    
متن کامل [PDF 817 kb]   (3591 دریافت)    

انتشار: 1392/12/1

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.