دوره 12، شماره 2 - ( 1399 )
جلد 12 شماره 2 صفحات 278-243 |
برگشت به فهرست نسخه ها
علی زارعی 
1، سامان فرزین2 ، ژاله کمالی زاد3 ، عطیه جویره4
1، سامان فرزین2 ، ژاله کمالی زاد3 ، عطیه جویره4
1- استادیار گروه باستان شناسی دانشگاه بیرجند ، azareie@birjand.ac.ir
2- استادیار گروه باستان شناسی دانشگاه بیرجند
3- استادیار گروه باستان شناسی دانشگاه شهرکرد
4- کارشناس ارشد گروه باستان شناسی دانشگاه بیرجند
2- استادیار گروه باستان شناسی دانشگاه بیرجند
3- استادیار گروه باستان شناسی دانشگاه شهرکرد
4- کارشناس ارشد گروه باستان شناسی دانشگاه بیرجند
چکیده: (2932 مشاهده)
چکیده
بسترهای مناسب زیست محیطی و طبیعی، تاریخی، ارتباطی، نظامی، تجاری و اقتصادی از عوامل تحول و پویایی شهر اصفهان از گذشته تاکنون بوده است. روی کار آمدن سلسلۀ صفویه با حکومت شاه اسماعیل و بعدها انتقال پایتخت از قزوین به اصفهان در زمان جانشینان وی ازجمله شاه عباس کبیر (اول) را میتوان عصر طلایی شهر اصفهان دانست. شاه عباس کبیر برای رقابت با حکومت عثمانیان به لحاظ نظامی، اقتصادی، مذهبی و به خصوص معماری و شهرسازی در رشد و توسعۀ اصفهان و آراستن آن به بهترین شکل ممکن کوشید. رشد و توسعۀ شهر اصفهان در زمان دیگر جانشینان شاه عباس کبیر تا عصر شاه سلطان حسین ادامه داشت. با توجه به اینکه بیشتر محققان و نویسندگان شاه سلطان حسین را مسبب اصلی سقوط سلسلۀ صفویه دانسته اند، درنتیجه در ارتباط با معماری و شهرسازی اصفهان عهد وی نیز مطالعۀ جامع و منسجمی صورت نگرفته است. هدف نوشتار پیشرو «بررسی توسعۀ حیات شهری اصفهان در دورۀ شاه سلطان حسین صفوی و تأثیرات سنت وقف بر آن» است. بدین صورت سعی می شود تا به این پرسش ها پاسخ گفته شود که شهرسازی و معماری در دوران شاه سلطان حسین صفویه چه پیشرفتی داشته است؟ و وقفیات چه تأثیری در ساخت وسازهای شهری در دورۀ شاه سلطان حسین صفوی داشته اند؟ در نتیجۀ پژوهش حاضر، که با بهره گیری از روش اسنادی و میدانی انجام شده، مشخص شد که عصر شاه سلطان حسین در زمینههای معماری و شهرسازی عصر پویایی بوده است و در این دوره شهر اصفهان همانند عصر شاه عباس کبیر رشد و توسعه یافت و حتی بناهای شاخص وقفی مانند مدرسۀ چهارباغ خلق شد که با بهترین نمونههای عصر شاه عباس کبیر برابری می کند.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |