چکیده در این مقاله، مستندهای اجتماعی درباره آسیب های کودکان و نوجوانان- که پس از انقلاب اسلامی ایرانساخته شده اند- با رویکردی جامعه شناختی تحلیل شده است. هدف مقاله این است که مستندهای اجتماعی و مسائل مطرح شده در آن ها تا چه حد آسیب های اجتماعی جامعه را بیان می کند و اینکه مسائل مطرح شده در فیلم ها با مسائل و مشکلات موجود در جامعه یکسان است.برای بررسیرابطةتغییراتاجتماعیوسینما،نیاز بهچارچوبی مفهومیاستکهبیش از هرچیز درحوزةجامعه شناسیسینمابگنجد؛ یعنیمدّعیوجودنوعیرابطهبینویژگی هایفیلم هایتولید شدهباویژگی هایجامعهباشد. چارچوب نظری مقاله، نظریه «بازتاب»در جامعه شناسی هنر است. روش تحلیل فیلم ها از نظر ارتباط آن ها با جامعه معاصرشان، روش نقد برون نگر است. نتایج تحقیق گویای این است که بین شرایط موجود در جامعه و پرداختن به موضوع های مختلف در مستندهای اجتماعی پس از انقلاب ارتباط متقابل وجود داشته است.براساسنظریةبازتابکهفیلم هاراانعکاسشرایطاجتماعیجامعةزمانخودمی داند،بامطالعةمستندهایاجتماعیپسازانقلابمی توانبهبزرگ ترینآسیب هایاجتماعیهردورةزمانیپیبردوسینمایمستندرانشان دهندةتصویریازواقعیت های جامعهدانست.    

واژه‌های کلیدی: سینمای مستند اجتماعی، آسیب های اجتماعی، رویکرد بازتاب، کودکان و نوجوانان

متن کامل [PDF 328 kb]   (4872 دریافت)