دوره 11، شماره 1 - ( 1398 )
جلد 11 شماره 1 صفحات 90-65 |
برگشت به فهرست نسخه ها
استادیار گروه تاریخ دانشگاه تهران ، zahra.hatami1363@gmail.com
چکیده: (7775 مشاهده)
با وجود توجه پژوهشگران تاریخ هنر، ادبیات و الهیات به علوم غریبه، پژوهش های تاریخی روشمند معدود و انگشت شماری دربارۀ تاریخ سیاسی، اجتماعی و فرهنگی علوم غریبه در ایران صورت پذیرفته است. این مقاله با تمرکز بر دومین علم از مجموعۀ علوم غریبه ـ لیمیا یا طلسمات با روش توصیفی ـ تحلیلی و با نگاه و رویکردی تاریخی به بررسی مسئلۀ طلسمات و گسترۀ باور به آنها در دورۀ قاجاریه می پردازد و ضمن اشاره به انواع طلسمات و کنشگران آن به علل توسل مردم به آنها نیز اشاره می کند. نتایج پژوهش حاضر حاکی از آن است که طلسمات در دورۀ قاجاریه در عرصه های مختلف سیاسی، پزشکی و اجتماعی کاربرد داشته است و تفاوتی میان نخبگان و مردم عادی در باور و گرایش به آن وجود نداشت. کولیان، دراویش و یهودیان مهمترین کنشگران این عرصه در دورۀ قاجاریه بودند که به مردمِ مستأصل و ناتوان، در مواجهه با مشکلات یا برای دستیابی به مقاصد گوناگونِ عاطفی، شغلی، درمانی و ... یاری می رساندند.
واژه‌های کلیدی: علوم غریبه- طلسمات-قاجاریه- یهودی- کولی- درویش
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |