دوره 12، شماره 1 - ( 1399 )                   جلد 12 شماره 1 صفحات 231-205 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Ghoreishi F, SameNasayeh A. The strategies for Cultural Development in Iran: (A Case of the First Pahlavi Era). JHS 2020; 12 (1) :205-231
URL: http://jhs.modares.ac.ir/article-25-40489-fa.html
قریشی فردین، سامع نصایح اکرم. راهبردهای توسعه فرهنگی در ایران:(مطالعه موردی دوره پهلوی اول). جامعه‌شناسی تاریخی. 1399; 12 (1) :205-231

URL: http://jhs.modares.ac.ir/article-25-40489-fa.html


1- استاد دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران ، ghoreishi3583@ut.ac.ir
2- دانش آموخته کارشناسی ارشد جامعه شناسی دانشگاه
چکیده:   (2590 مشاهده)
 توسعه به‌عنوان یک ایده از دورانی به زبان فارسی راه یافت که فرهیختگان ایرانی به موضوع عقب‌ماندگی ایران پس از رابطه با جوامع اروپایی پی‌ بردند و تعداد محدودی از نخبگان هیئت حاکمه، به فکر تغییر وضع موجود افتادند. هدف این افراد رسیدن به مرحله‌ای بود که دولت‌های پیشرفته غربی در آن قرار داشتند، بدین منظور در عصر قاجار با توجه به عقب‌ماندگی اقتصادی و عدم پیدایش گروه‌های نوساز نیرومند، نخبگان حاکم راه اصلاحات از بالا را در پیش گرفتند، موضوعی که بعدها در دوره پهلوی نیز ادامه یافت. مقاله حاضر پژوهشی است پیرامون راهبردهایی که درزمینه توسعه فرهنگی در دوره پهلوی اول از سوی هیئت حاکمه و نخبگان حاکم برای رسیدن به توسعه فرهنگی در پیش‌گرفته شد. رویﮑـﺮد ﭘـﮋوﻫشی کار، عبارت از توصیف نظری و روش تحقیق انتخاب‌شده، ناظر بر روش ﺑﺮرﺳﯽ تاریخی و شیوه گردآوری اطلاعات به روش کتابخانه‌ای است. در این پژوهش از نظریه عقلانیت وبر به‌عنوان چارچوب نظری بهره برده‌ایم و حاصل بررسی، حکایت از این نکته دارد که راهبردهای توسعه فرهنگی در دوره رضاشاه ناظر بر توسعه عقلانیت ابزاری بوده و پیامدهای آن را در سه مورد می‌توان خلاصه کرد: 1) استبداد و اقتدارگرایی (2) ناسیونالیسم سرکوبگرا و 3) سکولاریسم ستیزه‌گر.
متن کامل [PDF 1014 kb]   (2475 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: تاریخ
انتشار: 1399/6/25

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.